Jarosław Kordziński- trener, coach i doradzca
"Warto uczyć się kochać i szanować siebie. Dobrze jest uczyć tego nasze dzieci, wychowanków, uczniów. Jesteśmy tymi, na których możemy wywrzeć największy wpływ. Warto, żebyśmy robili to z sensem i dla naszego dobra. Nie musimy się wstydzić tego, kim jesteśmy, jeżeli tylko zrobiliśmy wszystko, żeby wykorzystać wszystkie nasze możliwości.
Symptomatyczne są wyniki badań przeprowadzone przez profesor Krystynę Krasoń z Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Śląskiego dotyczące tego jak jest postrzegana kobieta przez dzieci w wieku 10-11 lat. Ideał kobiety dla badanych nastolatek to osoba młoda, śliczna, naturalna i co najważniejsze – szczupła w talii. Wynika z tego, że ideał sprowadzany jest tylko i wyłącznie do warstwy wizualnej. Intelekt nie ma większego znaczenia. Zdaniem profesor ogromny wpływ na takie postrzeganie ideału kobiety mają media. Większość badanych nastolatek jako ideał kobiety wskazała postać z filmu. Jeszcze piętnaście lat temu wśród ideałów kobiet pojawiały się mamy, czyli kobieta, którą dziewczęta mogą obserwować na co dzień, która otacza je swoją opieką. W badaniach przeprowadzonych w 2010 roku nikt nie wymienił matki jako ideału kobiety. Kiedy zaczynamy się porównywać z bohaterami filmowymi, na ogół ponosimy porażkę. Najważniejszym punktem odniesienia, z którym powinniśmy się zmierzać powinniśmy być my sami. Nasze możliwości i nasza wytrwałość w dążeniu do celu. To co sprawia nam przyjemność i co robimy naprawdę dobrze i do tego z korzyścią dla siebie i innych. Akceptacja samych siebie i stawianie sobie optymalnych celów to stąpanie po bardzo wąskiej linii nad bardzo wysoką przepaścią. Tak jak w chodzeniu po linie tak i skuteczne funkcjonowanie we własnym życiu wymaga umiejętności odpowiedniego balansu. W życiu głównie między tym, co chcemy, a tym co rzeczywiście możemy. Bywa, że rezygnujemy z fantastycznych planów, bo myślimy, że się nam na pewno nie uda, ale też bywa, że rzucamy się na głęboką wodę i ponosimy totalną porażkę. Tak naprawdę zawsze pewnie lepiej jest spróbować i stracić, niż wycofać się i nic nie zyskać, czyli być może stracić w podobnym czy nawet większym stopniu. Warto próbować. Ale też warto uczyć się na błędach."
Jak uczyć szacunku do bliskich? Poprzez bycie ze sobą w najprostszych chwilach dniach, rozmowę a przede wszystkim wspólne przygotowywanie i spożywanie posiłków przy jednym stole. Nic tak bardziej nie wpływa na bliską relację z rodzicami jak stały kontakt i uważne słuchanie, a następnie wspieranie. Bliskie relacje to czynnik wzmacniający odporność psychiczną i dobrostan dzieci.
10 korzyści wynikających ze wspólnego spożywania posiłków bez obecności ekranów
1. Mniejsze zainteresowanie używkami: Dobre relacje z najbliższymi chronią nas przed doświadczaniem różnego rodzaju problemów.
2. Oznaka szacunku wobec innych: Uważność na siebie nawzajem podczas wspólnego posiłku jest przejawem szacunku dla drugiej osoby i pomaga modelować takie postawy w otoczeniu.
3. Lepsze odżywianie: Koncentracja na posiłku (nie smartfonie) pozwala jeść wolniej i uważniej. Jedzenie w obecności ekranów odwraca uwagę od jakości i ilości spożywanych produktów, przyczynia się do rozwoju nadwagi, otyłości oraz innych problemów zdrowotnych.
4. Poprawa relacji z bliskimi: Okazywanie podczas posiłku realnego – a nie wirtualnego – zainteresowania, rozmowa i bliskość przyczyniają się do zacieśnienia więzi dając poczucie akceptacji i bezpieczeństwa.
5. Budowanie zdrowej relacji z jedzeniem: Bezpośrednia interakcja z jedzeniem pozwala na poznawanie pokarmu i jego tekstury prowadząc do świadomego i bezpiecznego jedzenia.
6. Mniejsze ryzyko depresji: Regularne spożywanie wspólnych posiłków bez obecności ekranów buduje przewidywalność i poczucie bezpieczeństwa, stwarza okazję do uspołecznienia, uczenia się umiejętności komunikacyjnych, manier i zasad zdrowego odżywiania.
7. Wsparcie w radzeniu sobie ze skutkami stresu: Wspólny czas spędzony podczas posiłku pomaga rozładować napięcie psychiczne będące skutkiem obciążenia pracą, szkołą i innymi obowiązkami.
8. Lepsze wyniki szkolne: Jedząc wspólnie osiągamy lepsze wyniki w nauce i w pracy, mamy mniejsze problemy z dostosowaniem się do środowiska niż ci, którzy jedzą w samotności lub przy telewizorze, bądź komputerze. Dzięki wspólnym posiłkom zwiększamy zasób słownictwa i podnosimy kompetencje komunikacyjne.
9. Budowanie zdrowych nawyków żywieniowych: koncentracja uwagi na składnikach spożywanego posiłku sprzyja budowaniu dobrych i długotrwałych nawyków żywieniowych.
10. Świadome poznawanie smaków i zapachów: Korzystanie z ekranu przy posiłku negatywnie wpływa na tzw. pamięć węchową, która kształtuje się do dwudziestego roku życia. Dzięki zapamiętanym zapachom wspomnienia są dużo żywsze, bardziej wysycone emocjami. Zapamiętany smak i zapach budują naszą tożsamość i wrażliwość.
Komentarze
Prześlij komentarz