Niezmiernie mi miło powiadomić, że dołączyliśmy z klasą pierwszą do projektu Ciekawskie pierwszaki. Jak poznawać świat w klasie? ściśle związanego z podręcznikiem dla klasy 1.
Podczas realizacji projektu uczniowie:
- będą trenować pracę indywidualną i w zespole,
- rozwiną swoją kreatywność i umiejętność krytycznego myślenia
- zobaczą, że warto nie tylko pytać, ale też poznawać świat wszystkimi zmysłami.
- Będziemy doświadczać i oswajać nasze emocje.
- Poznawać ciekawostki dotyczące edukacji przyrodniczej, matematycznej oraz społecznej.
- Łączyć dotychczasowe doświadczenia dzieci z wiedzą naukowców.
Na początek na rozgrzewkę dowiemy się:
💓💑👪 Czym jest i z czym się kojarzy miłość oraz jak ją wyrażać i jak o nią dbać?
Miłość dla młodszych uczniów jest oczywista, jednak umiejętność opowiedzenia, w jaki sposób ją wyrażamy jest trudna. Pierwszaki zastanawiały się, jak opisać "puchate, ciepłe uczucia" a jak "kłujące i zimne". Łatwym zadaniem było poszukanie różnych miłości, np. miłości do zwierząt, miłości do książek, miłości do malowania, do przyrody. Wyzwaniem okazało się sformułowanie sposobów na wyrażanie miłości do kogoś innego niż najbliższej rodziny.
Ostatecznie dzieci uznały, że można pocieszyć smutnego kolegę, przytulić koleżankę, powiedzieć komuś coś miłego i sympatycznego. Wybrały, że będą starały się pomagać swoim rówieśnikom.
💓💑👪 Jak poznać kogoś lepiej? Jak komuś zaufać? Jak nauczyć się zgodnej współpracy?
Jakich zasad należy przestrzegać, aby czuć się dobrze i spokojnie? Jak trenować współpracę w grupie? Co to znaczy pracować w grupie? Nie do końca jest to zrozumiałe pojęcie dla pierwszaków. Dzieci potrafią powiedzieć, ze ktoś je obraził, ktoś brzydko się odezwał w sytuacji, kiedy same poczuły się nieswojo. Trudno dostrzegać im swoje nieprzyjemne zachowania.
Wszyscy uczniowie zgodnie twierdzili, że lubią, kiedy ktoś jest dla nich miły i życzliwy. Chętnie razem się bawią i przebywają w grupie. Tylko jedno z dzieci oznajmiło, ze lubi być samo z sobą. Taka sama sytuację można było zaobserwować podczas wykonania zadania grupowego. Jedno z dzieci chciało wykonywać pracę indywidualnie, nie w grupie. Jednak wszystkie z dzieci wspaniale bawiły się podczas wspólnych powitań przekazywanych gestami i zauważyły że w grupie jest weselej i sympatyczniej. Podawały tez przykłady, jak wyładować złość, aby nie ranić innych. W prosty sposób dowiedziały się, co im się podoba takiego samego, w czym są podobne do swoich rówieśników.
👀💗Czym różni się kwadrat od koła? 👀💗Czy prostokąt może być chudy albo gruby?
👀💗A może kształty grają?
Podczas spotkania z Uniwersytetem Dzieci i z geometrią uczniowie rozpoznawali i nazywali figury geometryczne. Wskazywali podobieństwa i różnice pomiędzy figurami geometrycznymi. Budowali z figur geometrycznych ciągi geometryczne. Szukali kształty figur geometrycznych w swoim otoczeniu.
Układali łańcuchy geometryczne różniące się jedną cechą. 👉👀👀👀👈 Taka aktywność to naturalny sposób na odkrywanie zależności poprzez porównywanie, klasyfikowanie i orientację przestrzenną.
Poznali tangram, czyli chińską układankę znana od około 3000 lat, powstałą przez rozcięcie kwadratu na siedem figur geometrycznych. Sprawdzali w zabawie, co da się ułożyć z rozciętego kwadratu poprzez obracanie kolejnych elementów układanki. Bardzo spodobała im się ta gra. będziemy z niej korzystać regularnie.
Tangram to zabawa dająca wiele korzyści. Układanie tangramu wymaga od uczniów, aby z siedmiu prostych kształtów stworzyli różne wzory i figury. Ćwiczy wyobraźnię, pomysłowość i zdolność do rozwiązywania problemów. Pomaga lepiej rozumieć i operować na kształtach geometrycznych, ich własnościach, symetrii i proporcjach. Wymaga precyzyjnego manipulowania elementami, dopasowywania ich do siebie i utrzymywania równowagi.
💭 Czy wszystkie zwierzęta widzą świat, tak jak dostrzega go człowiek? 💭 Które ze zwierząt mają wzrok doskonalszy od człowieka? 💭 Jak otaczający świat widzą poszczególne gatunki zwierząt: koń, pies, krab, rekin, jeż czy wąż? 💭 Co to znaczy, że oczy owadów są złożone i dlaczego?
Lekcja o tym, jak widzą zwierzęta obfitowała w wiele zaskakujących informacji i ciekawostek. Uczniowie byli bardzo zdumieni informacją, w jaki sposób postrzegają świat kot i jeż. Odgadywanie oczu zwierząt nie należało do najłatwiejszych zadań, jednak w każdym zespole udało się odgadnąć ponad połowę zwierząt na podstawie fotografii ich oczu. Bardzo spodobało się dzieciom sprawdzenie sposobu, w jaki świat oglądają owady, jednak dzieci stwierdziły, że świat przez nie oglądany jest bardzo mały.
Ogromnym zaskoczeniem stało się poznanie zaburzenia widzenia barw - daltonizmu. Żadne z dzieci dotychczas nie spotkało nikogo, kogo dotyczy to schorzenie, jednak określiły je jako bardzo niesprzyjające, wręcz niebezpieczne w ruchu ulicznym.
Niezwykła lekcja przyrody zaowocowała większym zrozumieniem u dzieci dbałości o zdrowie swoich oczu i poprawna postawę podczas pisania i czytania.
Co to jest drewno? Czym odróżnia się od drzew w lesie? Jakie znamy drewno i do czego możemy je wykorzystać?
Tymi pytaniami rozpoczęliśmy spotkanie pt. "Jak powstaje drewno?' Uczniowie klasy pierwszej przez kilka miesięcy pracowali w projekcie "Jesienne drzewo" i potrafią odróżnić wiele gatunków drzew, a przede wszystkim wypowiedzieć się nad znaczeniem drzew dla natury. Bardzo szybko wymienili ponad 2o przykładów przedmiotów wykonanych z drewna znajdujących się w ich klasie. Jednak pozostało nurtujące pytanie: Znowu tyle drzew wycięli niedaleko w lesie, wycięli stare drzewa w mieście. Dlaczego?
Odpowiedzi na pytania: Jak długo musi rosnąć drzewo, żeby stało się drewnem? a także Kiedy je ścinamy? odpowiedzi udzieliła leśniczka Dorota Stobiecka. Uczniowie dowiedzieli się, że wiek drzew gotowych do ścięcia zależy od gatunku drzewa. Szacując w rękach kawałki ściętych pniaków, sosnowych klocków zauważyli, że niektóre są ciężkie, inne lekkie. Jedne z nich są twarde, inne bardziej miękkie. Zwrócili tez uwagę na różną barwę przeciętych kawałków drewna. Skojarzyli ich barwę z kolorem podłogi we własnym domu. Zauważyli, jak wiele dobra otrzymuje człowiek od lasu. Niektórzy uczniowie są świadomi, że budowa drewnianego domu jest bardzo korzystna dla zdrowia ludzi ale nie dla wszystkich osiągalna. Rozumieją konieczność oszczędnego gospodarowania papierem i nie zanieczyszczania środowiska.
Komentarze
Prześlij komentarz